Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες βιώνουν αρκετές ψυχοσυναισθηματικές, κοινωνικές και εκπαιδευτικές δυσκολίες, όταν εισέρχονται στο Δημοτικό σχολείο και αυτό συμβαίνει εξαιτίας της διαφορετικότητας που νιώθουν.

Οι υψηλές σχολικές και κοινωνικές συνθήκες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωπα τα παιδιά κατά την έναρξη της σχολικής τους ηλικίας τους προκαλούν συνεχώς καταστάσεις όπως άγχος, ματαίωση, χαμηλή αυτοπεποίθηση, απομόνωση, απογοήτευση και αίσθημα κατωτερότητας. Όλες αυτές οι καταστάσεις οδηγούν στην ανάπτυξη αρνητικής εικόνας τόσο για τον εαυτό τους όσο και για το σχολείο, οδηγώντας στη σχολική άρνηση. Μάλιστα πολλά παιδιά που έχουν διαγνωστεί με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες πολλές φορές γίνονται και θύματα σχολικού εκφοβισμού από τους συμμαθητές τους και νιώθουν αδύναμα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.

Πολλές φορές τα παιδιά αρνούνται τόσο έντονα να επισκεφτούν το σχολείο τους που δίνουν την εικόνα ότι αδιαφορούν για οποιαδήποτε σχολική δραστηριότητα. Ακόμη, δεν είναι λίγες οι φορές, όπου τα παιδιά αντιστέκονται με έντονες αντιδράσεις άγχους και πανικού να πάνε στο σχολείο και ισχυρίζονται ακόμη και παθολογικούς λόγους, ώστε να αποφύγουν το σχολείο. Βέβαια οι αγχώδεις αντιδράσεις των παιδιών εμφανίζονται και με συμπτώματα, όπως κεφαλαλγίες, εμετούς, διάρροια, ταχυκαρδία, ενούρηση, εγκόπριση, αϋπνία, εφιάλτες και υπερκινητικότητα.

Οι γονείς βλέποντας τις παραπάνω συμπεριφορές νιώθουν ανησυχία και άγχος και πολλές φορές υποκύπτουν στα παιδιά τους και τους επιτρέπουν να παραμείνουν στο σπίτι. Όμως το πρόβλημα με αυτό το τρόπο δεν επιλύεται αλλά εμμένει.

Σε αυτές τις περιπτώσεις οι γονείς θα μπορούσαν να δοκιμάσουν τα παρακάτω:

  • Ενημερώστε το δάσκαλο του τμήματος για τη συμπεριφορά που εμφανίζει το παιδί στο σπίτι, να διερευνηθεί η συμπεριφορά του παιδιού και στο σχολείο και ο δάσκαλος να επαινεί συνεχώς το παιδί και να το ενθαρρύνει να συμμετέχει στις σχολικές δραστηριότητες.
  • Να διερευνηθεί η πιθανή βίωση σχολικού εκφοβισμού από τους συμμαθητές του στο σχολικό πλαίσιο.
  • Εάν εντοπιστεί ότι η σχολική άρνηση πηγάζει από τις δυσκολίες του παιδιού να ανταποκριθεί στις σχολικές απαιτήσεις του σχολείου τότε απευθυνθείτε σε έναν ειδικό παιδαγωγό, ώστε να αξιολογήσει το παιδί και να οριστεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης.
  • Ο ειδικός παιδαγωγός έχοντας αξιολογήσει το παιδί σας θα είναι σε θέση να προτείνει και ένα ανάλογο εξατομικευμένο πρόγραμμα, το οποίο θα μπορεί να εφαρμοστεί στη σχολική τάξη μέσα στα πλαίσια της διαφοροποιημένης διδασκαλίας.
  • Δεν θα πρέπει να δείξετε το άγχος σας στα παιδιά σας αλλά να τα ενθαρρύνετε και να συζητάτε μαζί τους συνεχώς.
  • Μπορείτε να εντοπίσετε στην αγορά βιβλία αλλά και παιδικές ταινίες με θέμα τη σχολική άρνηση, ως αφετηρία για μία δημιουργική συζήτηση με το παιδί σας.
  • Κάντε το παιδί σας να νιώσει ότι κατανοείται την ένταση του προβλήματος και ότι είστε δίπλα του για να το βοηθήσετε.
  • Είναι σημαντικό το παιδί να μην παραμένει στο σπίτι αλλά να πηγαίνει στο σχολείο του ώστε να μην ενισχύονται οι ψυχοσυναισθηματικές του δυσκολίες και τα μαθησιακά κενά.
  • Εάν το πρόβλημα εμμένει απευθυνθείτε σε ένα ψυχολόγο ή παιδοψυχίατρο, ώστε να σας συμβουλεύσουν αναλόγως τη κατάσταση που επικρατεί.

Της Μαρίας Κώστα Ζώτου, Ειδική Παιδαγωγός, MSc

Εξειδίκευση στις Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες

Πηγή: mothersblog.gr