ΔΕΠΥ – ΕΠΙΠΕΔΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής / Υπερκινητικότητας ή αλλιώς ΔΕΠ-Υ αποτελεί μία από τις πιο γνωστές και συχνές νευροαναπτυξιακές διαταραχές της παιδικής και εφηβικής ηλικίας.

Η εν λόγω διαταραχή εμφανίζεται με δυσκολίες στη διατήρηση της προσοχής ή και υπερκινητική – παρορμητική συμπεριφορά σε βαθμό που δεν συνάδει με το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού.

Η ΔΕΠ-Υ αποτελεί το συχνότερο πρόβλημα μάθησης και συμπεριφοράς της παιδικής ηλικίας, εμφανίζεται σε ποσοστά 5-7% και πολλές φορές σημαντικά ελλείμματα παραμένουν τόσο κατά την εφηβική ηλικία όσο και κατά την ενηλικίωση των ατόμων.

Πολλές φορές όμως προκαλείται σύγχυση ως προς τη σωστή διάκριση της ΔΕΠ-Υ όσων αφορά το πυρηνικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της ελλειμματικής προσοχής από τα φυσιολογικά επίπεδα εστίασης της προσοχής ενός παιδιού.

Ποια είναι λοιπόν τα επίπεδα της τυπικής ανάπτυξης της συγκέντρωσης ενός παιδιού;

Καθώς τα παιδιά αναπτύσσονται περνούν από διάφορα στάδια, δεδομένου ότι οι δεξιότητες της συγκέντρωσης βελτιώνονται καθώς τα παιδιά αναπτύσσονται.

Παρακάτω παρατίθενται τα 6 επίπεδα ανάπτυξης της συγκέντρωσης:

  • Επίπεδο 1 ( γέννηση – 1 έτους) :

Σε αυτό το επίπεδο τα παιδιά χαρακτηρίζονται από υπερβολική διάσπαση της προσοχής καθώς το παιδί θέλει να εξερευνήσει οποιοδήποτε καινούριο ερέθισμα περνάει από μπροστά του .

  • Επίπεδο 2 ( 1 – 2 ετών) :

Σε αυτό το επίπεδο τα παιδιά είναι σε θέση να εστιάσουν τη προσοχή τους σε μία δραστηριότητα της επιθυμίας τους αλλά αδυνατούν να ακολουθήσουν την οποιαδήποτε λεκτική ή οπτική παρέμβαση από κάποιο άλλο άτομο. Αν και τα εν λόγω παιδιά φαίνονται πεισματάρικα επειδή εμμένουν στην ενασχόλησή τους με τις δραστηριότητες που έχουν επιλέξει κατά βάθος η προσοχή τους είναι μονόδρομη και η εν λόγω συμπεριφορά τους αποτελεί ένα μηχανισμό ώστε να εστιάζουν τη προσοχή τους στη συγκεκριμένη δραστηριότητα αγνοώντας όλα τα υπόλοιπα ερεθίσματα.

  • Επίπεδο 3 (2 – 3 ετών) :

Σε αυτό το επίπεδο τα παιδιά δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσουν συνεχόμενα ερεθίσματα τόσο οπτικά όσο και ακουστικά από διαφορετικές κατευθύνσεις. Πιο συγκεκριμένα δεν μπορούν να μοιράσουν τη προσοχή τους ταυτόχρονα στη δραστηριότητα που κάνουν όσο και στις λεκτικές οδηγίες του συνομιλητή τους αλλά αναγκάζονται να διακόψουν τη μία δραστηριότητα και να στρέψουν τη προσοχή τους σε ένα άλλο ερέθισμα.

  • Επίπεδο 4 ( 3 – 4 ετών):

Σε αυτό το επίπεδο το παιδί μπορεί να εναλλάσσει τη προσοχή του μεταξύ δραστηριότητας και συνομιλητή αυθόρμητα χωρίς να το κατευθύνει ο συνομιλητής του.

  • Επίπεδο 5 ( 4 – 5 ετών) :

Σε αυτό το επίπεδο το παιδί μπορεί ταυτόχρονα να ασχολείται με μία δραστηριότητα και να παρακολουθεί και το συνομιλητή του χωρίς να διακόπτει τη δραστηριότητα με την οποία ασχολείται.

  • Επίπεδο 6 (5-6 ετών ) :

Η συγκέντρωση του παιδιού σε αυτή την ηλικία έχει ολοκληρωθεί και διατηρείται.

Της Μαρίας Κώστα Ζώτου, Ειδική Παιδαγωγός, MSc

Εξειδίκευση στις Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες

Πηγή infokids.gr