Ο εγκέφαλος των παιδιών χρόνο με τον χρόνο αναπτύσσεται και βγαίνοντας από την εγωκεντρική οπτική, η οποία κυριαρχεί στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, ξεκινούν να συνειδητοποιούν ότι δεν αποτελούν το επίκεντρο ενός μικρόκοσμου που χωράει μόνο αυτά, αλλά σε ένα ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, με άλλους ανθρώπους. Ωστόσο, δεν έχουν ακόμα τις δεξιότητες να διαχειριστούν τη συμπεριφορά τους με τέτοιο τρόπο ώστε να εκφράζουν τις επιθυμίες τους και ταυτόχρονα να δίνουν χώρο στους άλλους και να καλλιεργούν αυτό που ονομάζουμε πειθαρχία.
Αυτό είναι το στάδιο εκείνο λοιπόν που ο γονέας καλείται να δείξει στο παιδί τον τρόπο με τον οποίο είναι σωστό να συμπεριφέρεται, θέτοντας σαφή και ευδιάκριτα όρια καθώς, μέσω αυτών, διδάσκεται την αξία της πειθαρχίας, του σεβασμού, της οργάνωσης του προγράμματός του, της ενσυναίσθησης και των αποδεκτών σε κάθε περίσταση και συνθήκη συμπεριφορών. Άλλωστε χωρίς συγκεκριμένα όρια, τα παιδιά αισθάνονται χαμένα και αποδιοργανωμένα εντός ενός μη σταθερού περιβάλλοντος.
Ωστόσο, η καθιέρωση των ορίων, αποτελεί τακτική η οποία θα πρέπει εφαρμοστεί ακολουθώντας συγκεκριμένες αρχές και εξίσου συγκεκριμένη μέθοδο και τακτική. Αρχικά, πρέπει να θυμόμαστε πως η κάθε ηλικία του παιδιού, ανταποκρίνεται σε διαφορετικά στάδια ανάπτυξης και συνεπώς τα όρια πρέπει να αντιστοιχούν στην εκάστοτε αναπτυξιακή του βαθμίδα και να συμβαδίζουν με την εκάστοτε ηλικία και αναπτυξιακή φάση της ζωής του.
Επιπλέον δεν πρέπει να ξεχνάμε να σκεφτόμαστε και την οπτική του παιδιού και να θυμόμαστε πως τα όρια έχουν στόχο να πετύχουν την αρμονία και την ηρεμία όλων εντός του οικογενειακού περιβάλλοντος αρχικά και του κοινωνικού συνόλου εν συνεχεία και όχι μόνο να εξασφαλίζουν την ηρεμία και ησυχία του γονέα. Η συνέπεια είναι το κλειδί της επιτυχίας. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρχουν σταθερά όρια και συνεπή δράση και αν χειριζόμαστε ένα θέμα με συγκεκριμένο τρόπο, τότε θα πρέπει πάντα να ακολουθούμε την ίδια μέθοδο, χωρίς να αλλάζουμε συχνά τακτικές, δημιουργώντας ένα ασταθές περιβάλλον.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να θυμόμαστε πως εμείς οι ίδιοι οφείλουμε να είμαστε το παράδειγμα των παιδιών μας και πως θέτοντας όρια, προσφέρουμε προστασία και δεξιότητες να διαχειρίζονται τις προκλήσεις της ζωής και να ζουν αρμονικά με τους ανθρώπους γύρω τους.
