5 πράγματα που θα ήθελε ένα παιδί με Αυτισμό να γνωρίζεις

Η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος αποτελεί μία αναπτυξιακή διαταραχή, έχει νευρολογική βάση και αναφέρεται σε νευρολογικές συνθήκες, οι οποίες σχετίζονται περισσότερο με βιολογικούς λόγους παρά με ψυχολογικούς.

Εάν το παιδί μας έχει διαγνωστεί με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι είναι σχεδόν απίθανο κάτι που κάναμε ή ένα τυχαίο γεγονότος να ευθύνεται για αυτό. Ο αυτισμός αποτελεί μία περίπλοκη και όχι και τόσο κατανοητή κατάσταση.

Πολλές συμπεριφορές που εμφανίζουν τα παιδιά με αυτισμό μας προβληματίζουν και δεν μπορούμε να τις ερμηνεύσουμε. Ακόμη, πολλές φορές φοβόμαστε να πλησιάσουμε αυτά τα παιδιά, να τους απευθύνουμε το λόγο διότι φοβόμαστε μήπως τα αναστατώσουμε. Είναι σωστή όμως αυτή η συμπεριφορά μας;

Ο αυτισμός αποτελεί μία εξαιρετικά πολύπλοκη διαταραχή και οφείλουμε να γνωρίζουμε γιατί τα παιδιά μας συμπεριφέρονται με το τρόπο που συμπεριφέρονται.

Ας δούμε λοιπόν 5 πράγματα που θα ήθελε ένα παιδί με αυτισμό να ξέρουμε:

1ο : Ο αυτισμός αποτελεί μόνο μία πτυχή του χαρακτήρα του παιδιού και δεν το ορίζει ως άτομο. Πρέπει λοιπόν να αναγνωρίσουμε όλες τις πτυχές του χαρακτήρα του, τα ενδιαφέροντά του, τι του αρέσει και τι όχι και να μην εμμένουμε μόνο στα πυρηνικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της διαταραχής του.

2ο : Πρέπει να διαχωρίσουμε το τι δεν θέλει να κάνει το παιδί μας από αυτό που δεν μπορεί να κάνει. Τα παιδιά με αυτισμό δυσκολεύονται με τον εκφραστικό τους λόγο, δεν μπορούν να καταλάβουν τις οδηγίες και οφείλουμε να τους εξηγούμε με απλό, κατανοητό λεξιλόγιο τι θέλουμε να κάνει το παιδί μας και τι θα συμβεί στη συνέχεια.

3ο : Το παιδί με αυτισμό παίρνει τα λόγια μας κυριολεκτικά οπότε ας αποφεύγουμε λογοπαίγνια, παροιμίες, μεταφορές και σαρκασμούς.

4ο: Ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τι προκαλεί εκρήξεις στο παιδί μας. Οι εκρήξεις αυτές συμβαίνουν διότι μία ή περισσότερες αισθήσεις του παιδιού βρίσκονται σε κατάσταση υπερφόρτωσης. Εάν ανακαλύψουμε για ποιο λόγο συμβαίνουν μπορούν να προληφθούν, οπότε μπορούμε να κρατάμε ημερολόγιο κρατώντας όσες περισσότερες πληροφορίες γίνεται σχετικά με το πότε εμφάνισε την έκρηξη, τι είχε προηγηθεί, που βρισκόταν, με ποια άτομα, τι κάναμε εμείς κτλ.

5ο : Φαίνεται ότι το παιδί μας επιθυμεί να είναι απομονωμένο και δεν θέλει να παίξει με άλλα παιδιά.. στη πραγματικότητα όμως το παιδί μας απλά δεν γνωρίζει πως να ξεκινήσει μία συζήτηση ή πως να εμπλακεί σε ένα ομαδικό παιχνίδι και αυτό συμβαίνει διότι το παιδί μας ανταποκρίνεται καλύτερα σε παιχνίδια με σαφή αρχή – μέση – και τέλος. Εμείς οφείλουμε να τα ενθαρρύνουμε να λάβουν μέρος στο ομαδικό παιχνίδι, να τα εκπαιδεύσουμε πως να παίζουν και να ενισχύσουμε τις κοινωνικές τους αλληλεπιδράσεις.

Της Μαρίας Κώστα Ζώτου, Ειδική Παιδαγωγός, MSc

Εξειδίκευση στις Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες

Πηγή donna.gr